Co wam się podobało, a co nie, czyli wasze opinie

Rose_Willton · Wysłany: Wto 8:43, 20 Mar 2012 Temat postu:

Masz rację- akcja z łęczyskeim była boska

A co do tych ślubów, to będą dwa. Wink

Domyślacie się już chyba kto z kim...

maciek

Początek był trochę nudny reszta była ekstra.

agulec

Wszystko było ekstra!

wielkafankazwiadowcow

Teksty były naprawde super. Zwroty akcji i te kpiny i docinki Halta, Willa i Horace'a. Jak w każdej części nie mogło ich zabraknąć. Tom naprawdę świetny, genialny! Fajne zakończenie wszystkich tomów

i jak niektórzy wymienili- świetne teksty bohaterów. Wartka akcja, wciągające i zaskakujące momenty. arcydzieło

horace xd

ja mam tą książkę polecam
najbardziej podoba mi sie ,, kurokuma'' czarny niedzwiedz dobijające było wtedy gdy zdał sobie sprawę ze to z powodu jego apetytu... naprawde świetna książka

Dafne

Bardzo polubiłam Shigeru, chociaż pierwsze zajścia w Nihon-Ja były trochę nudnawe.
No ale przede wszystkim mnóstwo świetnego humoru Smile

Albeeert, walka dziewczyn na statku i karcący je Halt (gdyby był tu twój ojciec to potrzymałby mi płaszcz), w ogóle rozmowy Willa z Haltem (Śpisz? Spałem...), określenie wielkiego uszanowania no i rozliczne teksty Gundara Smile

Też mi brakowało trochę koników, zwłaszcza rozmów Willa z Wyrwijem, ale muszę powiedzieć na pocieszenie, że za to w 11 części jest tego dużo (PS. Wiecie, że do jej przeczytania, nie wiedzieć czemu, byłam przekonana że Blaze nie jest klaczą??)

Vaanir

Ha, wreszcie ją przeczytałam ^^ Dziś skończyłam.
Bardzo mi się podobała relacja Horace- Shigeru. Cieszyła mnie ich przyjaźń.
Również plemię Hasanu było ciekawe, a najbardziej z tego fragmentu podobało mi się polowanie Evalnyn i Alyss na demona (tygrysa śnieżnego) Hasanu.
Ogółem ucieszyło mnie, że się zaprzyjaźniły ; ) Wątek ich nienawiści był ciekawy, ale Flanagan dobrze wyczuł moment, żeby wszystko zakończyć.
Ogółem, zaręczyny Horace'a i Willa- też magia!
Mimo, że nie przepadam za hepi endami, to cieszę się, że Flanagan postanowił zakończyć serię tak radośnie, wszyscy się cieszą, bo wygrali bitwę, każdy się z każdym pogodził, zaręczył, ogółem, no Very Happy

Część mi się podobała, ale nużyła mnie bitwa i ich pobyt w twierdzy. Nudne to było ; )

mudancicha

Po ostatnich częściach ciężko mi już decydować, które części były lepsze, a które gorsze. Kwadratowy

W tej strasznie podobała mi się fabuła. Nowi bohaterowie, nawiązanie do Japonii... W sumie to stwierdziłam, że nasi drodzy Aralueńczycy mają już strasznie dużo przyjaciół. xD
Flanagan jak zwykle ucieszył mnie humorem wplątanym w rozmowy bohaterów. Ale wkurzająca była zazdrość Alyss. Jak mogła zauważyć miłość Horace'a, a Cass już nie? xD

Michał

Zwiadowca Kuba

Mi podobało się wyszkolenie Kikorich na żołnierzy oraz jak Will obraził i zabił Arisakę.
W miarę fajny był też początek.

Zwiadowca Berni

Książka super tylko głupie zakończenie

jankajagodziankaxd

Właśnie przed chwilką skończyłam czytać, więc póki mam świeżo w głowie to skomentuję. Wink

Książka była niestety tylko fajna, to już nie jest to samo co Ruiny Gorlanu, Bitwa o Skandię, czy też Oblężenie Macidnaw.

Jednak plusuje tutaj duże poczucie humoru, było kilka fragmentów przy których śmiałam się aż tak, że rodzicie z kuchni wbiegali do mojego pokoju.

Jak dla mnie było za mało Willa, jakoś w tych ostatnich częściach pierwsze skrzypce grał Horace, a mój kochany zwiadowca robił za tło.

Zwiadowca Berni

Książka trzymała w napięciu do samego końce i można stwierdzić że Flanagan jest mnie przewidywalny

Annabeth

A ja bym powiedziała, że ta część była przewidywalna, i to aż do bólu.

Dawno ją czytałam, zwlekałam z dodaniem opinii, bo zwyczajnie mi się nie chciało, ale jak już tu jestem... Powiem tak - można było wszystko, ale to wszystko przewidzieć, przynajmniej wg mnie. Jakie problemy będzie miał Shigeru, kto jest zdrajcą, że rzekoma twierdza okaże się drewnianą ruiną, że Horace zwycięży w pojedynku, że wytrzasną żołnierzy znikąd, że wygrają bitwę, że Shukin zginie, etc., etc. Dla mnie książka była nudna i przewidywalna, ratował ją tylko komizm, jak zwykle na wysokim poziomie. Reszta - mam wrażenie, że książka była pisana trochę na siłę, powtórzył się ten sam scenariusz, pojawiło się cukierkowe zakończenie. Kiepskie zakończenie serii.

Ale ponoć ma być jeszcze jakaś dwunasta część, więc mam nadzieję, że tam będzie porządniejsze zakończenie, bo czasami mam takie wrażenie, że to w "Cesarzu..." nie było tym właściwym zakończeniem serii, może właśnie dlatego, że zbyt cukierkowe. W epilogu p. Flanagan nie "zamknął" serii, jak np. zrobiła to J. K. Rowling w "Harrym Potterze i Insygniach Śmierci". Więc może jest nadzieja, że "Zwiadowcy" jednak skończą się z klasą...

Nimrodel

No, w końcu przeczytałam tę część. :>
Zacznę od tego, że jest za długa. Pan Flanagan zaczął okropnie rozwlekać każdą następną część... Fragmenty, w których Horace i nihończycy szli przez góry, uciekając przed wojskami Arisaki trochę mnie nudziły, niestety. Podobały mi się fragmenty z Alyss i Evanlyn, kiedy wyruszyły razem, aby sprowadzić Hasanu - to czytało mi się lepiej, akcja była urozmaicona. Fragmenty z resztą bohaterów, opisujące walkę po jakimś czasie stały się monotonne.
Jeśli chodzi o ogólne wrażenie, powiem, że książka nie jest zła, ale zdecydowanie za długa. Sama fabuła - niczego sobie, dużo się dzieje i wszystko przyjemnie się czyta, tylko, kiedy w dwa dni przeczytałam 200 stron, to potem byłam wymęczona. xD Ogólnie, ta część nie była taka zła (gorsi byli "Królowie Clonmelu"...), ale pozbawiona jakiegoś takiego dreszczyku emocji, tak mi się przynajmniej wydaje. Całe szczęście nadal dobrze mi się czyta "Zwiadowców". Wink

EDIT: Annabeth, zgadzam się z Tobą - większość była baardzo przewidywalna, przynajmniej sam początek - łatwo było odgadnąć, jak to dalej się potoczy.

Ksssa

Mam pytanie , bo w epilogu to Alyss w końcu przyjęła te oświadczyny czy tylko ,,powiedziała'' Willowi by spróbował innym razem ?

(*proszę niech się z nią nie żeni*)

Halt O'Carrick

Zobaczymy w następnej części Very Happy

Mam nadzieję, że przyjęła, zresztą tak samo myślę, ale powiedziała tak, żeby to zrobił bardziej jak oświadczyny Wink

jusssstaaaa

Zainteresowanych oświadczynami Willa odsyłam do tematu "The Lost Stories".
Książka była świetna, pojawiły się nowi bohaterowie, nowe miejsca i masa świetnych tekstów. Rozbroiło mnie:
"- I co, Albert odezwał się? - ciągnął Gundar z niezmąconym spokojem.
Nagła zmiana tematu zaskoczyła nawet Halta.
- Albert? - spytał. Zbyt późno zauważył wyszczerzone w uśmiechu zęby Gundara i
zrozumiał, że dał się złapać w pułapkę.
- Myślałem, że go wołasz. Wychylałeś się za burtę i krzyczałeś „Albeeeeeert!"
Sądziłem, że to jakiś aralueński bóg odmętów."
Śmiałam się prz tym na głos przez ładnych kilka minut Razz

.

AlyssMainwaring

Część fajna i ciekawa, ale jak u licha Willowi udało się odbić tą strzałę łukiem??? to przecież nie jest możliwe! Ale oprócz tego ciekawie napisane, dużo zwrotów akcji i niesamowita wyobraźnia autora.

Will11

Uważam że początek był trochę...mętny, ale reszta super.Do odbicia strzałą łukiem nie doszedłem, ale jak ktoś mówił wyżej że to nie możliwe to zgadzam się z tym Razz

.

AlyssMainwaring

Dziękuję ^^
Ale fajne było na początku, jak Halt z tym tekstem wyjechał:
"-Może i się nie myli, bez wątpienia jest młody. Ale co z niego za dżentelmen?
(...)
-Aha, signor Halt. To zapewne żart, tak?
-Żart? Nie - odparł Will - Natomiast jemu się wydaje, że to śmieszne. Więc poniekąd tak, to żart."
Albo to rozumowanie Willa: "Przepaść jest niegroźna - dopóki się w nią nie runie." Very Happy

BookShark

Trochę mnie rozczarowało to pokojowe zakończenie... Bitwa mogła by potrwać choć odrobinę dłużej... ale to z tym wystąpieniem Willa do Arisaki było super Smile

Ale gdybym ja dowiedziała się w takim momencie, że mój przydomek oznacza motylka, to bymnie była zbyt zadowolona Wink

Ale i tak cudowne jak zwykle Smile

LadyPauline26

Chociaż mam lekki uraz do ostatnich tomów Zwiadowców, to jednak ten mnie raczej pozytywnie zaskoczył. Części 8-11, przeczytałam pierwszy raz hurtowo. Po prostu odkładałam je bez czytania po kupieniu, a potem naraz zabrałam się za całą serię i ze wszystkich tomów, które miałam przed sobą pierwszy raz, ten zrobił na mnie najlepsze wrażenie. Pamiętam, że przeczytałam go w dwa dni, jednego pochłaniając jakieś 550 stron. Przede wszystkim ucieszyła mnie obecność Skandian i to, że wreszcie wytłumaczono ich pogmatwane relacje towarzyskie Very Happy

Jak dla mnie, chyba najlepsza część z tych po siódmym tomie.

Werak

Na początku nudziły mnie trochę kawałki z Horace'em i Shigeru, ale jakoś potem je polubiłam, zwłaszcza śmierć Shukina

Najlepsza były:
1. Maldelmar

2. Napaść na piratów
3. Pojedynek Allys i Evanlyn
4. Pijany żuraw
Dokładnie w tej kolejności od najlepszego do mniej dobrego