"Duma i uprzedzenie" - Jane Austen

LadyPauline26

Nie do końca potrafię zrozumieć, jakim cudem ten temat się tutaj jeszcze nie pojawił, ale spieszę z pomocą i go tworzę. Jeśli istnieje, a go pominęłam, to miejcie litość, bo na starość pewnie ślepnę. Niech mi będzie wybaczone.

Trudno mi powiedzieć, czy opowiadanie o fabule tego dzieła ma w ogóle sens, bo niezależnie od gustów literackich i tego, czy w ogóle lubi się czytać, o tej powieści słyszał praktycznie każdy. Żeby niczego nie spojlerować tym, którzy chcą ją przeczytać, a jakimś cudem nie obił im się o uszy jakiś zarys tego, co się tu dzieje, powiem w wielkim skrócie, że jest to dziewiętnastowieczny romans społeczno-obyczajowy (wspomogłam się trochę Wikipedią, przy tym gatunku...). Cała historia obraca się dookoła życia jednej z angielskich rodzin arystokrackich, w której matka rozpaczliwie próbuje wydać za mąż pięć swoich córek. Główną bohaterką jest natomiast Elżbieta Bennet, która ze względu na swój charakter ma do całej sprawy trochę niekonwencjonalne podejście. Sporą część fabuły zajmuje jej rozwijająca się dziwnym torem relacja z pewnym mężczyzną, którego nazwiska nie podaję tylko z uporu, bo przecież wszyscy i tak wiedzą, jak się zwie Very Happy

.

Jeśli chodzi o moją prywatną opinię, to byłam zachwycona ;__;.
Naprawdę nie spodziewałam się, że aż tak mi się ta powieść spodoba i w pełni rozumiem zarówno jej trwającą dwa wieki popularność, jak i to, do dzisiaj ma równie duże grono wielbicieli. Zaskoczyło mnie przede wszystkim to, jak dużo tutaj wątków, które nie mają bezpośredniego związku z życiem uczuciowym Elżbiety. Czasami było wręcz ono zepchnięte na trzeci plan i w ogóle nikt - z nią samą włącznie - się nim nie interesował.
Poza tym książka jest bardzo dobrze napisana i mimo lekko staroświeckiego stylu da się ją spokojnie czytać, nie zastanawiając się co trzy linijki, co dany wyraz oznacza. Poza tym język jest sam w sobie bardzo przystępny i lekki - oczywiście jest to zasługą autorki, ale myślę, że też w dużym stopniu tłumacza. (Powinnam to była przeczytać w oryginale, ale nie mam czasu niestety, więc może innym razem.) Zresztą urzekło mnie też, jak mało błędów miało moje wydanie - [link widoczny dla zalogowanych], tak nawiasem <3 - i przykro mi, że to, co powinno być w jakiś sposób kompletną oczywistością, wydaje mi się ostatnio szczególnym powodem do chwalenia. Przykre... Czasami myślę, że po roku 2000 ludzie od korekty dostali jakąś straszną obniżkę pensji i robią już drugą dekadę buntu przeciwko swojej pracy...

Ale! wracając do tematu.
Nie chcę się tu dłużej nad tą powieścią rozwodzić, ale łatwo zauważyć, że bardzo mi się spodobała. Jestem nawet trochę zniesmaczona, że tak długo zwlekałam z jej przeczytaniem, no ale... wiadomo, jak to czasem bywa. Natomiast wszystkim innym naprawdę polecam się z tym dziełem zapoznać; po pierwsze dlatego, że lepiej się orientować w klasyce, a po drugie dlatego, że po prostu jest dobre Very Happy

. Zresztą niektóre postacie (jak pan Bennet), są tak cudowne, że warto chociaż ich wypowiedzi poznać :3.

Nimrodel

Rany, rzeczywiście tego tematu tutaj nie było... Przeczytałam tę powieść w zeszłe wakacje i też byłam zachwycona! Do tego stopnia, że powzięłam zamiar przeczytania wszystkich powieści Jane Austen. Ale co do tej konkretnej - jest świetnie skonstruowana, zarówno jeśli chodzi o fabułę, jak i o bohaterów. I naprawdę świetnie się ją czyta - nie mogłam się od niej oderwać, ale jednocześnie chciałam czytać jak najdłużej. Razz

Ja akurat pożyczyłam książkę z biblioteki, wydanie filmowe (film bodajże z 2005 roku, w rolach głównych Keira Knightley i Matthew Macfayden). Wyglądało to o tak: [link widoczny dla zalogowanych]. I bardzo mi się podobała, bo sam film widziałam wcześniej i też mi się podobał (nawiasem mówiąc, pisałam o nim w temacie o filmach). Wink

Ogólnie polecam wszystko, warto! Very Happy