Laura

Evanlyn

Jest to saga fantasy Petera Freund'a. Przedstawia ona losy Laury, trzynastolatki obciążonej niezwykłą misją. Historia nieco przypomina HP, jednak styl pisania i opowiadania autor ma zupełnie inny od pani Rowling. Pisze dość ciekawie, zabawnie i trzyma w napięciu.
Wklejam fragment opisu z literatura.gildia.pl, gdyż nie mam weny na opisywanie całej książki(ach, to przeziębienie...):

Bohaterką serii jest Laura Leander, trzynastolatka, porównywana często do Harrego Pottera. Na pozór jest normalną dziewczynką z całą masą problemów: jej ojciec zniknął przed rokiem bez śladu, jej macocha wciąż się o coś czepia, a jej przemądrzały brat zawsze wszystko wie najlepiej. Ale w jej 13-te urodziny sprawy komplikują się jeszcze bardziej - ku swemu wielkiemu zdziwieniu Laura dowiaduje się, że została wybrana do bardzo trudnej misji: ma odegrać decydującą rolę w walce ze złymi mocami i uchronić Elysiona, Strażnika Światła, przed pewną śmiercią. Tylko wtedy będzie mogła zapobiec, by czarny książę Borboron nie przejął władzy na planecie Aventerra.

Laura musi podjąć niebezpieczną walkę, zwłaszcza że na ziemi Borboronowi pomaga cały zastęp złych postaci, które nie cofną się przed niczym, by usunąć dziewczynkę z gry. Laura z przerażeniem stwierdza, że nie może ufać nawet niektórym nauczycielom w internacie szkoły, do której chodzi. Znajduje wprawdzie sprzymierzeńca w osobie dyrektora Morgensterna, ale ten nieoczekiwanie zapada na ciężką chorobę...

Jest jeszcze Miss Mary i nauczyciel fechtunku Percy, którzy wspomagają Laurę swoimi niezwykłymi umiejętnościami: czytaniem w myślach czy przemieszczaniem się we śnie. Pomaga jej także mądry brat Lukas i wierna przyjaciółka Kaja. A mimo to zwycięstwo nie byłoby możliwe, gdyby Laura nie dysponowała tak wielką odwagą i dużą porcją pewności siebie.

Czytał ktoś?

Rachel

Przeczytałam pierwszą część. Koszmar. Jeżeli jest książka gorsza od Zmierzchu to na pewno ta.

Pomysł, choć nie orginalny byłby fajny, ale... Ale styl autora jest wręcz okropny. Być może poczęści jest to wina tłumacza, tak też się mogło zdażyć, jednak nie zmienia to faktu, że tę książkę czyta się dużo ciężej niż nie jedną lekturę. Poza tym, przez trzy czwarte książki właściwie nic się nie dzieje, a dopiero pod koniec akcja nabiera temapa. I właściwie końcówka, to jedyne, co czyta się w miarę dobrze.

Następnie... Nie dość, że KOSZMARNIE przewidywalne (nie było żadnego zwrotu akcji, który by mnie nie zaskoczył), to jeszcze bohaterowie naiwni. Jedynie Laura przejawia czasem błyski inteligencji, a i to rzadko. Poza tym jak dla mnie to dziwne, że dorośli są dużo głupsi od dziecka. Pod tym względem "zła" strona prezentuje sie niewiele lepiej niż "dobra".

Nie polecam tej książki nikomu. Naprawdę, prędzej sięgnę po kolejną książkę Stephanie Mayer, niż przeczytam kolejne części Laury. Moja ocena: 3/10, za pomysł i tą akcję na końcu.

Evanlyn

Szczerze mówiąc, tylko końcówka mi się podobała... Przez większą część książki było nudno i nic się nie działo. Miałam jej już trochę dość

W sumie to zależy co kto lubi. Może ktoś lubi nudne książki

sandy

Mnie tam się podobała.
Pierwsza część,fakt trochę nudna,ale kolejne są coraz ciekawsze.
Czytałam wszystkie jakie dotychczas wyszły.

Evanlyn

To może i wypożyczę dwójkę? Nie miałam zamiaru, ale skoro mówisz, że coraz ciekawsze...

sandy

W każdym bądź razie jak dla mnie,to są coraz ciekawsze. Coraz więcej zaczyna się dziać.

Menolly

To prawda. Przeczytałam wszystkie i były całkiem niezłe. Co prawda końcówka ostatniej części trochę mnie rozczarowała, ale...

Bartolomeo

Nie czytałem, nie znam i z tego co widzę to nie najciekawsze(szczególnie post Rachel

)

sandy

Will58, wszyscy uważają, że część pierwsza jest okropna, reszta części jest OK.

Rób odstępy między przecinkiem, a następnym słowem.
G.

ania

Czytałam wszystkie dotychczasowe części i jedyne co mnie rozczarowało to końcówka ostatniej.

Frey · Gość

Przeczytałam 3 części i podobało mi się. Kolejnych nie przeczytałam bo nie było niestety w bibliotece.

Cassandra

A mi się nawet podobało. Nie mówię, że to jakieś dzieło wszechczasów, ale fajnie się czyta. Choć przyznaję, czasem ta ich głupota i naiwność jest strasznie irytująca, bo aż nienaturalna.

Akela

Czytałam i mi się podobało ( z pominięciem tomu 2 bo nie mogę na niego trafić). Całkiem, całkiem fabuła, gorzej z postaciami. Do akcji nic nie mam. Bohaterowie są strasznie naiwni, coś czego czytelnik domyśla się od pierwszego tomu ( mam na myśli Sayelle) stwierdzają dopiero w 5. Do tego dorośli strasznie nieporadni. Dać się wykiwać niedoświadczonej trzynastolatce, której umiejętności są mocno ograniczone? Przepraszam ale to lekka przesada. Poza tym przygody Laury... Mowa była, że musiała dokonywać rzeczy, które innych zabiłyby. No za przeproszeniem, ale wszystko przychodziło jej najzwyczajniej w świecie zbyt łatwo. Na dobitkę była nietykalna. Śmiertelne niebezpieczeństwo? Ani zadrapania ( wyjątkiem jest piąty tom, w którym wylądowała w szpitalu). Z czystym sumieniem ocena 3,5/ 10.

Cochise

Jak dla mnie, niezła książka warta przeczytania. Po prostu to jest kwestia gustu. Co kto lubi...

Alice

Ja czytałam i szczerze to mi się ani trochę nie podobała...

.::evanlyn_28::.

Ja czytałam 4 części i nawet mnie wciągły Smile

Ale 4 część to już męczyłam...
Ale są gusta i guściki... Wink

owsikus

Ja też czytałem 4 części. 1 część była nudna ale następne lepsze. Wink

.::evanlyn_28::.

Co ty mówisz? Wink

Pierwsza część według mnie najciekawsza;) no i może jeszcze ta druga;)
Piątej części niestety nie udało mi się przeczytać Smile

KochamTo!

Mi osobiście seria przypadła do gustu. Podoba mi się pomysł autora, który ukazał dwa światy, które muszą ze sobą współpracować, co prawda wszystko opiera się na walce dobra ze złem, ale jest to temat, który przewija się wszędzie. Większych zastrzeżeń nie mam. Książka godna polecenia Smile

Lilith

Książka ma potencjał. Tyle mogę stwierdzić. Potrafi także trzymać w napięciu, jednak...serio... Czy autor oczekuje od ludzkości (a bardziej ode mnie) powagi, nazywając głównego czarnego bohatera Borboronem? Dodatkowo... czasem ma się wrażenie, iż postaci owej serii mają pewien zastój intelektualny. Ta wszechobecna naiwność jest wręcz przytłaczająca, jednakże...podobało mi się. Czytałam z zafascynowaniem... i żałuję. Po przeczytaniu zakończenia ostatniego tomu, mało brakowało, a bidna książka wyleciałaby przez okno i nieopatrznie uderzyła w sąsiada. Koniec powalił mnie swoim idiotyzmem na kolana i nie pozwolił wstać.

Cynetria

Nie czytałam, a Wasze posty (większość) zbyt zachęcające nie są Smile

)