Twoje zdanie

Remy

Ta scena egzekucji była interesująca i pełna napięcia, a Halt do ostatniej chwili wierzył w Willa.

Abelard

Ach!

Faktycznie, to jak zastanawiali się, jak nazwać Willa, było świetne.

Karen

Wreszcie, WRESZCIE dorwałam tą nieszczęsną książkę i przeczytałam ją!
Stąd też uprzedzam, że rozpiszę się i moja wypowiedź może miejscami zawierać elementy SPOILERA.
To od początku... Na dzień dobry "trzasnęła" nas wszystkich wieść o ślubie. I mnie osobiście się to podobało Very Happy

Ktoś wyżej zauważył, że Halt nie jest stworzony do małżeństwa, ale właśnie ta drobna przeszkoda dodaje całości smaku. Nieudolność doświadczonego zwiadowcy w przygotowaniach do wesela, jego próby zrobienia wszystkiego "po swojemu"... Nie bawiło Was to? Smile

Dalej, pan Flanagan przypomniał sobie o naszych starych, dobrych przyjaciołach takich jak Gilan, Cassandra. I to również zasługuje według mnie na pochwałę. Co prawda za księżniczką jakoś szczególnie nie przepadam, ale jej obecność urozmaicała niektóre sceny, cięty język ożywiał dialogi.
A Gilan... To po prostu Gilan Very Happy

Bez niego nie byłoby tak ciekawie i zabawnie Very Happy

Tylko błagam, nigdy więcej Willa zwracającego się do starszego kolegi per Gil! Może to i brzmi jakoś (zależy od wymowy imienia), ale na papierze wygląda, o zgrozo, komicznie i wręcz tragicznie!
A propos, Will. Po tej części zdecydowanie jego notowania u mnie poszły w górę. Podobała mi się jego determinacja przy szukaniu i odzyskiwaniu Wyrwija, a także potem, gdy od jego umiejętności zależało życie mistrza i przyjaciół. Zdecydowanie tutaj młody zwiadowca był przytomniejszy niż w częściach 5-6. Nie pamiętam, co pisałam o tamtych tomach, ale obecnie dużo bardziej podoba mi się ta postać w "Okupie za Eraka".
Zresztą, podobnie jak Horace. Halt pozostał Haltem, Erak to Erak, a nowy bohater, Seley el'then, wydaje się dosyć ciekawy.
Ale wróćmy do wydarzeń. Pomijając miejscami nudnawe fagmenty, akcja całej książki toczy się szybko i zgrabnie, z ładnym zakończeniem, które podkreśla w pewnym sensie również poprzednie części. Przyznam, że bywa przewidywalnie, ale i również zaskakująco - zdarzyło się kilka rzeczy, na które bym nie wpadła. Poza tym, w tym tomie przewidywalność tą mogę określić jako miłą - np., wiedziałam, że Will sprowadzi pomoc Bedulinów, ale zastanawiałam się, jak?
Poza tym siódemeczka wyprzedza według mnie i szóstkę, i trójkę, a nawet piątkę. Pan Flanagan nie traci formy, znów stworzył dzieło, które bawi i wzrusza, zapraszając czytelnika do cudownej krainy, w której nie ma niepotrzebnej magii, a jedynie umiejętności i logika. Podoba mi się więc, podoba i z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg!

A na koniec dodam, że powyżej się streszczałam, bo to bardzo mała część tego, co mogłabym powiedzieć o "Okupie...".

zw96

Co do przygotowań do ślubu to pękałam ze śmiechu, bo to było po prostu komiczne.

Ale czemu nie podobało ci się zdrobnienie "Gil"? Wg mnie było świetne i strasznie bawiło. Very Happy

No, ale każdy ma swoje zdanie.

Karen

Bo kurczę, GIL! No podobało by Ci się, jakby ktoś mówił tak do Ciebie? Również dobrze mógł powiedzieć SMARK! Albo GLUT!
Imię Gilan jest samo w sobie ładne i nie mogę znieść czegoś takiego xD

ZwiadowcaCezary

Remy

Był bardzo sztuczny, i niz tego nie z owego. Gdyby coś było wcześniej między Nimi, ale nie tak.

Karen

Słuchajcie, mam wrażenie, że jakby był wcześniej zaplanowany, to byłby zbyt nudny, a Halt - zbyt normalny. Takie już jest przeznaczenie tej postaci, musi nas szokować. Bez tego nie byłby sobą.
Wyobrażacie sobie Halta do znudzenia przewidywalnego?

Rachel

Fakt, byłoby koszmarnie... A co do Okupu:

Najbardziej podobał mi się początek, mam na myśli ślub (szkoda, że Will nie zatańczył) i jak płynęli okrętem, a Halt miał chorobę morską

. Potem było wporzo, nudziło mi się tylko, jak Will szukał Wywija i pobłądził... Za to wyścig był świetny! I później też, jak Halta i resztę mieli zgładzić, a Will do tego nie dopuścił. Podobały mi się też teksty Skandian i wcześniej kłótnie Halta z Svengalem

. Super była też ceremonia Wyzwolenia, moja drga ulubiona scena

. Szczególnie jak Crowley czytał te wszystkie papierzyska a potem udawał, że zapomniał odznaki...

.

Co do tego, co mi się nie podobało, to jedynie to błądzenie Willa, o czym już wspomniałam. I może wątek z Evanlyn-wojowniczą księżniczką

. Rany, po tej części nie cierpię jej jeszcze bardzie! No i szkoda mi była, że Alyss z nimi nie pojechała...

Ogólonie, jest to moja druga ulubiona część, zaraz po Ruinach. OCena, jak dla każdej książki z tej serii 9/10 (z wyjątkiem Mostu, ten miał takie 8.5/10

).

Abelard

Shadow

Właściwie ja się nie powinnam tutaj jeszcze wypowiadać, bo przeczytałam tylko ślub Halta siedząc w empiku ( i to nie cały ), no i wasze komentarze. Książki nie kupiłam, bo mnie ślub odstraszył. To było totalnie nieżyciowe. Halt I lady Pauline... Zero sensu, zupełnie do siebie nie pasują. Odstraszył mnie totalnie.
I to tyle na razie.

Karen

Masz nienajlepsze podejście do tego, trzeba przeczytać więcej niż jeden rozdział, żeby ocenić Wink

Obyś jednak zmieniła zdanie.

Abelard

Ej, nie kupić książki z powodu jednego ślubu, o którym potem nie najmniejszej wzmianki? Leć pędem do empiku, bo ta część jest świetna! Moja ulubiona- tak, wreszcie mam- część z pewnością. Możesz otworzyć po środku i przeczytać, zobaczysz, że jest świetna Wink

Nefra

Prawda, jedna z moich ulubionych części (w końcu przeczytałam). Wiele zabawnych fragmentów i ciekawa... jedyne, czego mi w niej brakuje, to rozmów nie związanych z akcją. Mam na myśli, ze mogłoby być więcej dialogów miedzy np. Horacem i Evanlyn czy coś. Ale poza tym- była świetna.
I jeszcze jedna postać dochodzi do listy ulubionych postaci ze Zwiadowców- Selethen Smile

Goszja

Ta część jest świetna:D Zaczęłam czytać i nawet nie wiem kiedy skończyłam:P

Pedantka

Wspaniała jest!
I bardzo ekscytująca! Strasznie się bałam, jak Will umierał na pustyni, albo że nie zdąży uratować przyjaciół. I w ogóle nie uspokajało mnie to, że Wyrwij czy Halt będą w następnych częściach.
Zgadzam się z Actią: ja też chcialam bardziej polubić księżniczkę, ale mi nie wyszło i tylko bardziej jej nie lubię. Żeby ona jeszcze była chociaż trochę bezbronna, ale nie! - chodzący ideał, a teraz jeszcze się bić nauczyła. Niefajnie.
I zgadzam się, że Will zaplusował jeszcze bardziej niż zwykle. Powinien być mniej okrzesany niż w 5 i 6 części, a tutaj miłe zaskoczenie. On jest super Very Happy

Ślub Halta przeszłam bezboleśnie i nawet mnie samą to zdziwiło. W sumie,jeśli to małżeństwo nie uwiąże go w jednym miejscu i będzie żył jak dawniej, to nie jest to takie złe.
Świetny według mnie był Epilog, rozmowa Willa i Gilana na statku, rozmowa Pauline i Alyss, no i w ogóle to chyba cała książka.
Tak jak tobie, Nefro, brakuje mi tu zwykłych rozmów.
No i Gilan jest cudowny.

Jenny

Uff... W końcu znalazłam chwilę na przeczytanie "Okupu" i jestem zachwycona Very Happy

. Książka jest pełna humoru, doskonałych rozwiązań, ciekawych wątków. Czytając 7 część pochłonęłam się bez reszty. Wszystkie chwile - radosne czy tragiczne- przeżywałam wraz z bohaterami. Śmiałam się w głos czytając Epilog (ulubiony rozdział) i rzewnie płakałam, gdy umierał Alum. Histeryzowałam, gdy Hassaun miał zadać cios, który miał pozbawić Halta życia i krzyczałam z radości, gdy strzała Willa przebiła ciało kata. Byłam dumna, gdy Horace, Erak i Evanlyn stali niewzruszeni, gdy mięśniak wywijał mieczem wokół ich głów, nie mówiąc już o tym ile razy powtarzałam "żal", gdy koleś się popisywał przed publicznością. Gdybym miała tak wymieniać wszystkie sytuacje, jakie przeżywałam w większym lub w mniejszym stopniu, to musiałabym spisać tu całą książkę.
Są tylko dwa momenty, które zrodziły we mnie złość do autora "Okupu".
1. Ślub Halta i Lady Pauline.
Po pierwsze dlatego, że jakiś czas temu wypowiadałam się w temacie i rodzicach Willa i podsunęłam żartobliwie pomysł, że ojcem Willa może być Halt, a jego matką Lady Pauline. Po drugie dlatego, że Halt po prostu nie może. Nie może mieć żony! A już tym bardziej Lady Pauline.
2. Cassandra
Denerwuje mnie to, że przez tę książkę zaczynam ją lubić, ta samo jak Horace'a w "Oblężeniu". Horace i Evanlyn to osoby, których miałam nie lubić przez niektóre ich zachowania i podjęte decyzje, a teraz autor wymyślił takie dyplomatyczne rozwiązania z ich strony, że po prostu nie da się ich nie lubić.

Jestem zadowolona z 7 części. Brawa dla Pana Flanagana Very Happy

.

Raqasha

Okey, teraz czas na mą wypowiedź.
Przeczytałam 'Okup...' jakiś czas temu i muszę rzec, że bardzo mi się książka podobała. To może zacznę od ślubu dyplomatki i zwiadowcy. Nie żebym miała coś do tego, ale ta uroczystość nie była w stylu Halta. Ha, teraz będzie siedział pod pantoflem lady Pauline. Jednak najbardziej byłam rada z tego, że w tej części był Gilan. <3
Cała przygoda dotycząca okupu była świetna, jak i pasowanie Willa na zwiadowcę. Very Happy

Fallandir

A teraz ja się wypowiem:
Dla mnie to jest zupełnie inna książka z serii Zwiadowcy.
Tamte są podobne do siebie, jeśli chodzi o styl pisania, więc nasuwa się podejrzenie, iż sam J. Flanagan się zmienił.
I to wcale nie powoduje tego, że 7 tom jest nudny i kiepski. Nie! To bardzo dobra książka i wcale nie jest gorsza od innych. W skali do 10 dałbym 9.

G.

blarok

Interesują mnie losy Eraka Wink

Wrzućta notke na temat co znim !?

Smox

Moja ulubiona część, zaraz za Oblężeniem Macindaw Smile

Jenny

mudancicha

Przed chwilą skończyłam, a więc i od końca zacznę: "Will spod mostu" oraz "Ciekawe co będzie na śniadanie" rozbroiło mnie jak nic, tak samo jak kłótnie Halta ze Svengalem, głównie ta z udziałem piwa. "Stół dla nudziarzy" i "Stół dla najlepszych przyjaciół" też były niczego sobie

.
Jak wielu z Was, nie zainteresowałam się poszukiwaniem Wyrwija, ale jak Will zauważył krzywy nos Omara i jak spochmurniał po wieści o śmierci Strzały, poruszyło mnie. Spodobała mi się też jego złość na Hassana. Wink

Wzruszyła mnie też ta ślepa wiara Halta. Jego miłość do Willa. Tych fragmentów opisujących jego uczucia, albo jak mówił do Gilana, że Will się trochę spóźnia, nie zapomnę nigdy.
Dzień Wyzwolenia rządzi. Zwłaszcza ta niespodzianka.

Elladan

Skończyłem czytać dzisiaj rano i muszę powiedzieć, że chyba ta książka podobała mi się tak jak część czwarta, a to oznacza, że została jedną z moich ulubionych książek. Hah, baaaaaardzo mi się podobały w tej części rozbrajające dialogi i monologi niektórych bohaterów (np. stwierdzenie Willa ''Ale wielki nochal

).

Blaze

Muszę ją w końcu kupić ... Very Happy

Zapowiada się świetnie