Twoje zdanie

Nimrodel

Temat do dyskusji o 13. tomie Zwiadowców - właśnie tutaj możesz wyrazić swoją opinię.

CzeresienkaPl

Książka super chociaż, jak można zakończyć w takim momencie, a na kolejną część trzeba czekać dłużej, niż na koniec reklam na Polsacie XD

Michałek

(Jest to mój pierwszy post tutaj Smile

)

Czyli jednak niepotrzebnie narzekamy, że ciągnięcie dalej serii nie ma sensu Wink

To się cieszę.

I mam pytanie, czy zanim przeczyta się tę książkę wartoby wpierw przeczytać „Drużynę”?

Pozdrawiam serdecznie

Aa

Michałek! Myślę, że przeczytanie "Drużyny" nie zaszkodzi ci w najmniejszym stopniu. Książki są bardzo ciekawe, naprawdę warto się z nimi zapoznać

Noeliah

Czyli wie ktoś kiedy można spodziewać się kolejnej części? Na książce pisze jeszcze w tym roku... Ale to nigdy nie wiadomo Smile

Generalnie to pytam dlatego, że nie mogę się doczekać historii Willa i Halta. Dziewczyny u zwiadowców (albo raczej sama Maddie) jakoś mało mnie przekonują.... W sumie tak samo jak aspekt starych koni :'D, który do teraz uważam za najsłabszy pomysł Autora.
Jestem nowa na tym forum i nie do końca ogarniam gdzie to napisać, ale co o tym myślicie - o Maddie i o tych koniach?

Aa

Ja osobiście nie mam pojęcia, kiedy ukaże się kolejna część. Jeśli chodzi o postaci kobiet... Lubię Pauline (tak jak wszystko, co dotyczy Halta

) , Alyss i Evanlyn/Cassandra są całkiem w porządku, natomiast Madelyn jest dość irytująca. Co do koni to ten wątek jest dość zagmatwany - można by było rozwiązać to ciut prościej.

Maddeline

Moim zdaniem 13 cześć zwiadowców jest świetna ale brakuje mi w niej Willa oraz Halta. Są oni tylko na początku i to krótko

Evans

To jest w sumie dla mnie najlepsza wiadomość o tej książce, jaką dostałam. Lubienie postaci lubieniem postaci, ale osobiście mocno nie lubię przeciągania na siłę ich obecności jak już są starzy i widać, że są wypierani przez nowe pokolenie. To dla nie śmierdzi takim "pamiętacie, jak kochacie Halta? Chodźcie, więcej Halta wam damy, kupujcie książeczki!", więc jak tego oszczędzili, to tylko lepiej dla autora.

LadyPauline26

No ja się tutaj muszę trochę nie zgodzić, bo wydaje mi się, że spokojnie można przeciągnąć obecność jakiejś starszej już postaci w fabule książki, nawet jeśli pojawiło się nowe pokolenie, które może zastąpić dawnych bohaterów. Wystarczy po prostu zaadaptować te postacie do ich nowej roli i pokazać ich z innej perspektywy.
Nie jestem wielką fanką dwunastego tomu (chociaż przy drugim czytaniu jednak zyskał w moich oczach), ale doceniam to, jak pokazano Willa i Halta. Nikt nie udawał że Will to żwawy i ciekawski piętnastolatek ani też nie próbowano nas przekonać, że Halt nadal ma czterdzieści lat i może wciąż brać udział w akcjach, które wymagają wiele sprawności. Will przejmuje rolę mentora, Halt odpoczywa i doradza. I owszem, zdarzało mi się krytykować Willa w 12. tomie, ale wynikało to raczej z tego, że potraktowano go jak lustro do odbicia Halta z "Ruin Gorlanu", dając mu mało własnej tożsamości. Poza tym sama zmiana była w porządku. W normalnym życiu to też tak nie wygląda że starsi ludzie znikają, bo są niepotrzebni, skoro mamy młodych - po prostu zmieniają swój status w społeczeństwie i analogicznie bohaterowie mogą go zmienić w fabule książki.

Czy brak Willa i Halta będzie mi przeszkadzał przy czytaniu... o ile przeczytam... nie wiem. Ale jeśli Maddie nie przejdzie jakiejś znaczącej metamorfozy, to obawiam się, że trudno mi będzie przebrnąć całą książkę opartą na jej przygodach. No chyba że wprowadzeni zostaną nowi bohaterowie, którzy trochę urozmaicą krajobraz, bo zwykle obecność dobrych postaci potrafi mi uratować nawet marną fabułę.

Evans

Mój problem z takim przedłużaniem czasu... nie ekranowego... kartkowego? postaci nieraz mi zalatuje tym, że autor się ich nie chce pozbywać bo mają fanów. Ale właśnie jak nie znikną ot tak sobie, tylko będą gdzieś w tle jak wypoczywający starzy ludzie, jak Halt w 12, to spoko. Też nie mówię, by ich wszystkich wybijać Very Happy

Co do czytania to sama się waham, ale z niechęci kupowania może namówię Szamana, by pożyczył, bo słyszałam, że ma Very Happy

Bo nie wiem czy ktoś inny z mojego otoczenia w ogóle posiada tę książkę a szybko się jej nie spodziewam zobaczyć w bibliotekach.

Szaman

Tak tak, już obiecałem, że Ci ją podrzucę Razz

Ja sam osobiście jestem w trakcie jej czytania i odnoszę wrażenie, jakby Will przejmował rolę Halta, trochę zgorzkniały starzec, ale tylko trochę, a Halt stał się jakby takim dobrym wujkiem z sąsiedztwa.
Aczkolwiek biorę pod uwagę również, że to wina tego, że się zwyczajnie starzeje. Razz

Wypowiem się ponownie jak przeczytam do końca Very Happy

kyrol99

Moim zdaniem księga 13 jest w porównaniu do poprzedniczki bardzo dobra . Madelyn już mnie tak nie irytuje jak w 12 części

. Ogólnie akcja zaczyna się dopiero w drugiej połowie książki, ale końcówka jest tak przekozacka, że naprawdę warto tę książkę przeczytać.
A co do postaci Willa i Halta to, mimo że nie ma ich praktycznie w ogóle w tej części to jakoś szczególnie mi to nie przeszkadzało. Jednak ze względu na sentyment jaki darzę te postacie wolałbym, aby w księdze 14 było ich trochę więcej

Evans

Tak długo się za tę książkę zabierałam, mimo że od dłuższego czasu leżała mi na półce... aż ją skończyłam w jeden dzień gnębiona pełnymi wyrzutu spojrzeniami notatek. Więc od razu mogę siadać do amatorskiej recenzji!
Miałam zacząć od dobrych stron i przejść do wad, a potem uznałam, że lepiej może iść po kolei. Czyli jednak w drugą stronę.

Prolog to jest jeden wielki koszmar. Serio, ludzie chwalili tę część, więc pomyślałam, że może nie będzie źle mimo złego pierwszego wrażenia. I dostałam po twarzy taką bezpośrednią ekspozycją, że aż przerwałam na chwilę. Bez śladowych ilości subtelności dostajemy po kolei wyjaśnienie, głównie narratora, na czym polega konflikt tego tomu. Dzięki, autorze, po rozmowach dowódców w Araluenie bym nie zrozumiała, co to za Czerwone Lisy. Serio, to trochę wygląda, jakby na naradach a potem w jednej rozmowie Cassandry z ambasadorem chciano nam przedstawić problem, ale potem uznano, że czytelnik jest za głupi, to lepiej wyjaśnijmy mu na samym początku wszystko. A że przemowy schwarzcharakterów w wykonaniu Flanagana nie mają za grosz finezji i są bardzo nienaturalne, to krzywiłam się od pierwszych stron. Potem na szczęście trochę się poprawiło, jak czytałam pierwsze rozdziały, żeby nie było, że cała książka jest taka jak ten prolog. Po prostu zaczyna tak koszmarnie, że gorzej się chyba nie dało. Dla kontrastu mi się przypomniał prolog drugiego tomu, gdzie Will i Halt zdobywają fałszywe plany Morgaratha, co przez sposób prowadzenia narracji i pokazanie szpiega barona jest jasne dla czytelnika, ale o czym postacie nie mają pojęcia. I czytelnik odczuwa to napięcie potem w trakcie czytania, bo on wie, że to pułapka i musi patrzeć, jak bohaterowie się na to nabierają. Ja osobiście kocham takie zabiegi, to było takie dobre ;_; I przez ten kontrast jeszcze bardziej nie lubię prologu 13 części - bo wiem, że Flanagan był zdolny do naprawdę dobrego rozpoczynania fabuły. A to jest po prostu leniwe.

I niestety to lenistwo odbija się w całej książce. Zwykle to są pierdoły, jak Maddie uznająca, że w dzień na niższym poziomie podziemi będzie lepiej cokolwiek widoczne, więc w nocy nie będzie schodzić - bo przecież tak jasno słońce oświetla podziemia w dzień. Jasne, nie wpływa to na fabułę nijak, ale mi osobiście przeszkadza, bo mam wrażenie, że nikt tego nie sprawdzał porządnie. Może pod kątem językowym, bo rzucił mi się w oczy tylko jeden błąd, ale proofreading to nie tylko sprawdzanie literówek czy przecinków. Ale czasem i rozwiązania fabularne idą po linii najmniejszego oporu, jakby autorowi nie chciało się myśleć nad sprawą dłużej niż pięć minut. Taki bardzo bardzo łagodny spoiler, który nie jest spoilerem fabularnym, ale jak ktoś jest na nie wrażliwy mocno, to oznaczę: