Ziemiomorze

.alyss.

To ja sobie zamierzam wszystkie kupić za niedługo. Smile

Mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Evans

Widzę lata temu była cała seria trudno dostępna, choć teraz wypuścili na nowo całą serię w jednym tomie i nagle popularność jej powróciła Very Happy

. Ja w każdym razie obejrzałam najpierw filmy, usiłowałam przeczytać pierwszą część, poddałam się i po jakichś... 6-7 latach wróciłam, postanowiwszy przeczytać te cegłę, którą dostałam na Gwiazdkę. Podchodziłam niepewnie, bo pamiętałam, że przebrnąć nie mogłam, ale też seria jest nagradzana i zachwalana. No a w podstawówce toto głupie i może się nie poznać na książce przecież :3. Chcę się jednocześnie wypowiedzieć o każdej części i nie rozpisywać za bardzo, więc postaram się streścić.

Tak ogółem czytało mi się... ciężko. Powoli i mozolnie. Poza "Grobowcami Atuanu", bo te połknęłam w jeden dzień. I dlatego uznaję je za najlepsze :3. Gdybym miała jakoś krótko podsumować całość, to prawdopodobnie zrobiłabym to słowami "dobre, ale nie dla mnie". Bo seria naprawdę nie jest zła, tylko taka... hmm... rozlazła? Też nienajlepsze określenie. Dobra, wezmę to w dwa podpunkty, bo one mi nie dawały spokoju.
1) Nadmiar filozofowania, rozmyślania nad wielkimi sprawami i ogólnie taka... wielkość tego wszystkiego. Jeśli jedna część skupia się niemal tylko na szukaniu odpowiedzi na pytanie "co zrobić ze swoim życiem", to mnie to nieco przytłacza. Zwłaszcza że jestem dość prostolinijną osobą i choć nie jestem za działaniem bezmyślnym, to postawa bohaterów doprowadzała mnie do mocnej irytacji. Tak samo ich depresja ;___;.
2) Inne oczekiwania w stosunku do tego, co dostałam. Jeśli na pierwszej stronie pierwszej części (dlatego nie traktuję tego jak spoiler, choć byłam skonfundowana, gdy to przeczytałam za pierwszym razem) mam wiadomość, że główny bohater stanie się Arcymagiem, Władcą Smoków i kim tam jeszcze, to... jakby tego się po serii spodziewałam. Aaaaa tu lipa Neutral

. Liczyłam, że pokażą, jak do tego dochodził, ale odstępy lat między poszczególnymi częściami były tak duże, że jakby stawiano nas przed faktem dokonanym i tyle. Może po prostu miałam złe podejście na początku czytania, ale i tak przez to pozostał pewien niesmak :\.

Gdybym miała porankingować części, z pewnością wywaliłabym z rankingu Opowiadania, bo nie wiedziałabym, czy traktować je jako całość, czy każde opowiadanie osobno.
Zdecydowanie wygrywa druga powieść, "Grobowce Atuanu".

Nimrodel

O kurka, ja tu w końcu nic nie napisałam... No dobra, czas to nadrobić, skoro ostatnio przejrzałam sobie każdą (prawie każdą, bo "Najdalszy brzeg" mój brat komuś pożyczył) część. Dosyć dużo zapomniałam (czytałam tę serię w... pierwszej gimnazjum?), ale przynajmniej nadal wiem, co mi się podobało, a co męczyło. Wink

Uwaga, spojlery mogą wystąpić w śladowych ilościach!

Pamiętam, że "Czarnoksiężnik z Archipelagu" mnie męczył. I praktycznie zapomniałam przebieg całej fabuły. Można więc wywnioskować, że średnio mi się to podobało. Razz

"Grobowce Atuanu" są jedną z moich ulubionych części, chociaż czytałam je podczas ferii, kiedy byłam chora i miałam parszywy nastrój. I ten mrok, który aż kipiał z tej książki, wcale mi go nie poprawił... Ale mimo wszystko lubię tę część, bo pojawia się w niej Tenar, moja ulubiona postać, no i przynajmniej kończy się dobrze. Smile

"Najdalszy brzeg" niestety też mnie męczył. Chociaż też polubiłam Arrena. Smile

No i tak samo podobał mi się wątek z Ormem Embarem! Very Happy

Ale poza tym to szału nie było. Ale muszę przyznać, że z tej części, tak samo jak z "Czarnoksiężnika...", mało co pamiętam...

Co do "Tehanu", to pamiętam, że mnie się akurat podobała. Fakt, że akcja się ciągnie i praktycznie niewiele się tam dzieje, ale jakoś zaintrygowała mnie postać Therru, no i nie pomyliłam się. Wink

Ach, no i ten Kalessin na koniec! :>

Już mówiłam w Aktualnie czytam, że baardzo lubię "Inny wiatr" - obok "Grobowców..." to chyba moja ulubiona. Bo jest Tenar i Therru, i Arren, i Seserakh (ich wątek miłosny - z trudnymi początkami, poirytowaniem Arrena, przestrachem, ale jednocześnie godnością księżniczki, ich próbami porozumienia - szczególnie mi się spodobał), i Irian (też baardzo lubię tę postać!), no i wątek Olchy też mi się podobał - ostatnio, jak przeglądałam tę książkę, to nawet się wzruszyłam z jego powodu (końcówka). :< Do tej części będę na pewno jeszcze nie raz wracać. Smile

I... właściwie tyle mam do powiedzenia, bo opowiadań nie czytałam. Sama nie wiem, dlaczego - pewnie przez brak czasu. Ale teraz chyba się za nie nie zabiorę, bo już naprawdę pewnie nie zrozumiałabym większości wątków. Razz

Więc pewnie przeczytam je kiedyś, a propos powtarzania serii w ramach przypomnienia. Wink

Evans

Co do "Opowiadań...", to jak sama mówiłam, nie potrafię ich ocenić całościowo jednoznacznie Very Happy

. Bo na przykład "Ważka" była bardzo wpasowana i choć miejscami ciężko mi się czytało, to podobało mi się, że wrócili do Irian. Reszta w sumie też ma jakaś rolę, czy to powrotu do przeszłości i pokazania historii, czy inną. Choć "Szukacza" przemęczyłam koszmarnie. Za to najbardziej nie rozumiem idei "Diamentu i Czarnej Róży" Neutral

. I choć krótkie i przeczytałam szybko, to pozostawiło po sobie paskudny niesmak ;__;.
Ale "Ważkę" i "Kości Ziemi" lubię :3. W końcu w tych drugich był Ogion

.

Erak_princess of Skandia

Czytałam... Sięgnęłam po nią, ponieważ tłumaczyła ją nie byle jaka osoba, Stanisław Barańczak. Sporo się o nim naczytałam i otrzymałam na temat niego ''recenzję'' od mojej babci, której był wykładowcą Wink

Sądziłam, że skoro ON ją tłumaczył będzie niezła, ale po pierwszych dwóch częściach jakoś mi się odechciało, bo książka była niepotrzebnie wypełniona zbędnymi opisami, bez których byłaby trzy razy krótsza. I rzeczywistość w której toczyła (jak gluty z nosa) akcja, była nafaszerowana takimi dziwactwami, że chyba LeGuin musiała coś łyknąć przed napisaniem jej. I nie ważne jak to zinterpretujecie, była poprostu ciężka...